32 تیم حاضر در این رقابت ها در دور گروهی 48 بازی انجام دادند، نتایج غیرمنتظره زیادی رقم خورد و بیشتر تیم های مطرح اروپایی خیلی زود بلیط برگشت را دریافت کردند و بار دیگر ثابت شد که قهرمانی در قاره امریکا با اروپایی ها سرلج دارد. در قسمت اول این مقاله گروه های A تا  D بررسی شد و اکنون نگاهی مختصر به عملکرد تیم های باقی مانده خواهیم انداخت.

آرژانتین

همه راه ها به مسی ختم می شود، این قبل از جام هم پیش بینی می شد. خیلی ها منتظر عملکردی فوق العاده از خط حمله آتشین این تیم بودند اما هنوز چیزی دیده نشده است. همگان اذعان می کنند که آرژانتین تیمی کامل نیست و خط دفاع و هافبک این تیم در حد خط هجومی نیست، فارغ از رومرو.

آرژانتین در 3 بازی مرحله گروهی 3 عملکرد متوسط داشت و نتوانست هوادارنش را راضی کند. در بازی او اگر کولاشیناج در همان دقایق اول گل به خودی نمی زد کار سختی مقابل بوسنی در انتظارشان بود، دور دوم ایران آن ها را شکوه کرد و اگر مسی نمی بود و ... مقابل نیجریه هم یک برد شکننده ثبت کردند و ضعف هایشان بیشتر عیان شد. این تیم شباهت بسیار زیادی به تیم 2010 دارد و تنها اختلاف آن ها رو دور بودن مسی است. آیا سرنوشتی همچون مارادونا در انتظار سابه یا است؟

نیجریه

بلاخره از دور گروهی صعود کردند. در بازی اول با دفاع بتونی ایران مواجه شدند و  کاری از پیش نبردند. در بازی بعدی اتفاقات داوری به نفع آن ها رقم خورد و تیم بوسنی را شکست دادند. نیجریه تیمی بسیار قدرتی و سرعتی نشان داد و می تواند در مرحله بعدی حتی برای فرانسه هم دردسر ساز باشد. نجیریه با این نتیجه تاریخی جدید در جام جهانی برای خود رقم زد و باعث شد تا مردم این کشور بجز خوشحالی ماندگار رشیدی یکینی فقید، چیز دیگری هم برای گفتن درباره جام جهانی داشته باشند.

بوسنی و هرزگوئین

اولین حضور بوسنی، کشوری که تاریخی چند هزار صفحه ای ندارد، اما به اندازه بخشی از کتاب تاریخ، رنج، مصیبت و بدبختی دیده است . انتظار بیشتری از تیم بوسنی بود، آن ها دو جین بازیکن سرشناس در ترکیب خود داشتند و تا قبل از شروع بازی ها همه آن ها را بعد از آرژانتین تیم دوم صعود کننده از این گروه می دانستند. بوسنی مقابل آرژانتین نمایش بسیار خوبی داشت و آلبی سلسته با خوش شانسی و نبوغ مسی 3 امتیاز آن بازی را گرفت. شکست غیر منتظره مقابل نیجریه آرزوهای یک کشور را برای حضور در مرحله بعد به باد داد. در بازی پایانی که بازی تشریفاتی هم برای آن ها بود نتیجه خوبی مقابل ایران کسب کردند.

ایران

خیلی ها منتظر بودند تا بعد از رده بندی نهایی جام، ایران تیم سی و دوم این رقابت ها باشد، خیلی ها پیشبینی می کردند این تیم با ساک های پر از گل از برزیل برگردد، اما بازی های خوب و فراتر از انتظار این معادلات را برهم زد. ایران در 2 بازی ابتدایی فوق العاده کار کرد، مقابل نیجریه  با انجام یک بازی کاملاً دفاعی خواست برای بازی های بعدی کماکان شانس داشته باشد، مقابل آرژانتین مدعی اوج کار بازیکنان کیروش بود، آن ها تا دقیقه 90 تیم مسی و یاران را زمین گیر کردند و اگر اتفاقات فوتبال به نفع آن ها رقم می خورد ایران هنوز در شادی می بود. در بازی آخر آن ها جلو بوسنی به برد نیاز داشتند و به اجبار بازتراز بازی های قبلی بازی کردند و نتیجه آن را هم دیدند. می توان گفت که تیم ایران با توجه به امکانات، برنامه ریزی، سازماندهی و توانایی بازیکنانش نتیجه ای عالی گرفت، در واقع ایران فراتر از توانایی های خود عمل کرد.

فرانسه

دشام توانست تیم را از حاشیه های عجیب و غریب در تورنمنت های قبلی دور کند. او حتی برای این کار روی نام نصری خط قرمز کشید و فرانک ریبری هم در حالی که گقته می شد می توانست تحت شرایطی بازی کند از تیم کنار گذاشته شد. جام برای خروس ها خوب شروع شد، هندوراس با 10 نفره شدن خیلی زود قافله را به آن ها واگذار کرد، در بازی دوم تیم هیتسفلد چیزی برای گفتن نداشت. بازی سوم مقابل اکوادور بدترین نمایش آن ها در این مسابقات بود، آن ها مقابل تیم 10 نفر اکوادور موفق به گلزنی نشدند. خیلی ها معتقدند تیم دشام چشم نوازترین تیم جام است.

سوئیس

تیمی مملو از بازیکنان دو ملیتی و دو رگه. بیشتر بازیکنان تیم سوئیس در تیم های سرشناس اروپایی حضور دارند. این تیم بنا به روش جدید فیفا در مرحله گروهی به عنوان یکی از 8 تیم سرگروه انتخاب شد. تیم هیستفلد در مرحله مقدماتی طبق انتظارات عمل نکرد و نمایش های خوبی نداشت. برد ناپلئونی مقابل اکوادور، شکست سنگین مقابل فرانسه و برد راحت مقابل هندوراس نتایج کشور امین جهان بودند. آن ها در صورت سازماندهی بهتر و توانایی در کنترل مسی می توانند در مرحله بعد برای آرژانتین دردسرساز شوند.

اکوادور

تنها نماینده ناکام امریکای جنوبی در مرحله مقدماتی. کلمبیا در بازی ابتدایی مقابل سوئیس نمایش خوبی داشت و با گل ثانیه های پایانی سفروویچ مغلوب این تیم شد. در بازی دوم توانستند هندوراس را شکست دهند و در بازی سوم مقابل تیم مدعی فرانسه نمایش قابل تحسینی داشتند و اگر کمی خوش شانس بودند می توانستند این تیم را شکست دهند.

هندوراس

 کشوری که با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کند تیمش در شرط بندی های قبل از شروع جام رقابتی شانه به شانه با ایران داشت. آن ها در بازی اول مقابل فرانسه تا قبل از 10 نفره شدن نمایشی خوب داشتند اما در ادامه کاری از پیش نبردند. هندوراس در دو بازی بعدی نمایش های قابل قبولی داشت و می توان گفت تاحدی فراتر از انتظارات عمل کرد. یکی از افتخاراتی که به نام آن ها در این جام ثبت شد اولین گلی بود که سیستم گل لاین در بازی های رسمی تشخیص داد.

آلمان

ژرمن ها طبق معمول یکی از مدعیان به حساب می آمدند. لوو کلی از ستاره گان خود را به دلیل مصدومیت در آلمان جا گذاشته بود. آلمان جام را با شروع طوفانی مقابل پرتغال شروع کرد و در بازی بعدی سندروم بازی دوم در تورنمنت ها گریبان گیر آن ها شد. بازی سوم با انجام یک بازی فکورانه و برد خفیف مقابل امریکا به عنوان تیم اول به دور بعدی صعود کردند. تیم لوو برخلاف تورنمنت های قبلی نتیجه گرایی را فدای بازی زیبا کرده است، چون این بار ژرمن ها به چیزی کمتر از قهرمانی راضی نخواهند شد.

امریکا

کلینزی روحی جدید وارد فوتبال امریکا کرده است و کم کم این ورزش در ینگه دنیا هم طرفداران خاص خود را پیدا می کند. کلینزمن با خط کشیدن روی نام داناوان خیلی ها را به تعجب وا داشت اما تیم او بدون داناوان در هر 3 بازی نمایش های خوبی داشت. در بازی اول با گل دقایق پایانی بروکز از سد غنا گذشتند، در بازی بعدی ورق برگشت و با گل ثانیه های پایانی وارلا بازی برده از دستشان خارج شد. کلینزی در بازی سوم رویارویی مجددی با همکاران قبلی خود داشت ولی در هوای بارانی رسیفه مغلوب تجربه و آمادگی ذهنی بالای هموطنان خود شد. تیم امریکا در دور بعد باید به مصاف بلژیک برود و شانس خوبی برای رسیدن به مرحله ¼ دارد.

پرتغال

شکستی دیگر برای رونالدو و یارانش در تورنمنت ها. خیلی ها می گویند رونالدو در تیم ملی تنها است، خیلی ها هم می گویند او خود را بزرگتر از تیم می بیند. مشکل هر چه باشد، بنتو یا رونالدو یا ... این نتیجه ای غیرقابل قبول برای فوتبال پرتغال به حساب می آید. شاید پرتغال نیاز مبرم به تغییر نسل در فوتبال ملی خود دارد، دیگر دوران په په، میرلش، برونو آلوس و ... در تیم ملی به سر آمده است و باشگاه های پرتغالی باید بجای تمرکز روی پرورش استعدادهای امریکای جنوبی اندکی به فکر پرورش استعدادهای خودی باشند.

غنا

تیمی که در دوره قبل تنها چند سانتی متر با رسیدن به نیمه نهایی فاصله داشت اما نشد. غنا یکی از پرامیدترین تیم های افریقا به شمار می رفت ولی نتوانست نتایج قابل قبولی کسب کند. تنها نمایش خوب آن ها در نیمه دوم مقابل آلمان بود ولی دیر به جوش آمدند و زود هم فروکش کردند. تیم غنا هم مثل دیگر تیم های افریقایی حواشی زیادی در تیمش داشت و در روز آخر 2 بازیکن مهم {بواتنگ، مونتاری} از اردو تیم اخراج شدند. غنا ابزار لازم را برای درخشش داشت اما امان از بی برنامه گی و بهم ریختگی تیم های افریقایی.

بلژیک

تیمی که همگان آن را مدعی مخفی جام می دانستند. تیمی متشکل از بازیکنان سرشناس و جوان که در باشگاه های معتبر اروپایی توپ می زنند. تیم ویلموتس علیرغم صعود به عنوان تیم اول و با 9 امتیاز انتظارات را برآورده نکرد. آن ها در هر 3 بازی در دقایق پایانی موفق به زدن گل برتری شدند و نتوانستند نمایش های خوب خود در مرحله مقدماتی را تکرار کنند. به نظر می رسد تجربه چنین تورنمنت هایی تکه گم شده پازل تیم ویلموتس باشد.

الجزایر

روباه های صحرا نمایشی خارق العاده در دور اول داشتند. آن ها تیمی مصمم، یکدل و جنگنده نشان دادند و در هر 3 بازی خود نمایش هایی بسیار خوب داشتند. تیم هلیهوژیچ علیرغم باخت مقابل بلژیک در بازی اول توانست در ادامه به خوبی خود را پیدا کند و به مرحله بعدی راه پیدا کند. الجزایر در این مرحله باید به مصاف آلمان برود و در صورت باخت احتمالی هم می توانند سربلندانه به دیار عمر مختار برگردند. به قول دوست عزیزمان ... تنها نماینده جهان اسلام و افریقا!!! در مرحله 1/8 جام جهانی.

روسیه

انگار فوتبال روسیه به صنعت این کشور گره خورده است، فوتبالی خشک و عاری از تکنیک و زیبایی، بازیکنانی زُمُخت و بی انعطاف. روسیه سرمایه گذاری زیادی در فوتبال انجام داده است ولی نتواسنت نتیجه ای مطلوب بدست آورد و نشان داد باید در کنار سرمایه گذاری استعداد ذاتی هم وجود داشته باشد. تیم کاپلو 3 نمایش ضعیف داشت، یکی از یکی بدتر. باشگاه های روسی بیشتر هزینه خود را معطوف به جذب ستاره گان خارجی کرده اند. وقت آن رسیده است که آکنفیف و کاپلو با هم از حضور در مسابقات و تورنمنت های ملی خداحافظی کنند.

کره جنوبی

کره ای ها قصد داشتند بار دیگر با مربی وطنی از گروه صعود کنند اما بکنبائر آسیا از عهده این کار برنیامد. کره در بازی آخر برای صعود به برد نیاز داشت اما 60 دقیقه مقابل تیم 10 نفره بلژیک کاری از پیش نبرد. کره در بازی با الجزایر خیلی زود تسلیم حریف چغر خود شد و گر نه می توانست یکی از تیم های صعود کرده باشد. کره بازیکنان جوان و باکیفیتی در ترکیب خود دارد و در سال های آینده دوباره یکی از قدرت های اول آسیا خواهند بود. هوادارن کره در باگشت تیم شان به کشور با آبنات به استقابل آن ها رفتند چیزی که در فرهنگ این کشور نوعی توهین به حساب می آید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: